Γράφει ο συνεργάτης Ενδοκρινολόγος Κυπραίος Νικόλαος, MD, PgDip University of Leicester
Η συχνότερη αιτία θυρεοειδεκτομής είναι για να αφαιρεθεί όζος του αδένα που βρέθηκε να είναι ύποπτος για κακοήθεια με βιοψία. Η θυρεοειδεκτομή συστήνεται για τους ακόλουθους λόγους:
- Καρκίνος του θυρεοειδούς (θηλώδης, θυλακιώδης, μυελοειδές)
- Πιθανός καρκίνος τους θυρεοειδούς (θηλώδες νεόπλασμα ή άτυπα ευρήματα)
- Μη διαγνωστική βιοψία
- Μοριακοί δείκτες του δείγματος της βιοψίας που είναι ενδεικτικοί καρκίνου
Σε πολλές περιπτώσεις που ο υπερθυρεοειδισμός υποτροπιάζει, όπως και σε περιπτώσεις χρόνιας θυρεοειδίτιδας ή πολυοζώδους βρογχοκήλης με συμπτώματα από πίεση στην τραχεία (δύσπνοια) ή και δυσχέρεια στην κατάποση (κυρίως των στερεών τροφών) η θυρεοειδεκτομή είναι λύση. Θυρεοειδεκτομή επίσης συστήνεται για κοσμητικούς λόγους όταν υπάρχει μεγάλη βρογχοκήλη.
Ο ενδοκρινολόγος σας είναι αυτός που θα εκτιμήσει την αναγκαιότητα ή μη της θυρεοειδεκτομής έναντι όλων των άλλων θεραπευτικών προσεγγίσεων .
Κατά κανόνα δεν βιαζόμαστε να καταφύγουμε στην θυρεοειδεκτομή επειδή αυτή συνεπάγεται δια βίου λήψη θυροξίνης για αναπλήρωση των θυρεοειδικών ορμονών. Όταν αναφερόμαστε στην θυρεοειδεκτομή, εννοούμε την ολική αφαίρεση του θυρεοειδούς αδένα. Η μερική ή υφολική αφαίρεση του θυρεοειδούς στις μέρες μας δεν συνίσταται πια παρά μόνον σε κάποιες, λίγες περιπτώσεις που πληρούν συγκεκριμένα κριτήρια. Αυτό συμβαίνει επειδή αφενός η επανεπέμβαση στην περιοχή είναι δυσκολότερη και λιγότερο καλά ανεκτή από τον ασθενή, και αφετέρου επειδή ελάχιστοι μόνο από τους ασθενής με μερική θυρεοειδεκτομή δεν θα χρειαστεί να πάρουν αγωγή υποκατάστασης με θυροξίνη.
Ο καλά διαφοροποιημένος καρκίνος του θυρεοειδούς (θηλώδης και θυλακιώδης), παρότι παρουσιάζει ολοένα αυξανόμενη επίπτωση, έχει άριστη πρόγνωση. Αυτό επιτυγχάνεται κυρίως λόγω της έγκαιρης διάγνωσης, της καλής χειρουργικής τεχνικής άλλα και της στοχευμένης ακτινοθεραπείας με ραδιενεργό ιώδιο που καταστρέφει το όποιο υπόλειμμα ή τις μεταστάσεις στους λεμφαδένες και αλλού. Θεμελιώδους σημασίας είναι η όσο το δυνατόν έγκαιρη διάγνωση και σωστή μετεγχειρητική παρακολούθηση και αντιμετώπιση βάσει των διεθνώς αναγνωρισμένων κατευθυντήριων οδηγιών.
Η θυρεοειδεκτομή, παρότι δεν είναι απλό χειρουργείο, έχει γίνει στις μέρες επέμβαση ρουτίνας. Οι χειρουργοί ωτορινολαρυγγολόγοι και οι γενικοί χειρουργοί με εξειδίκευση στις επεμβάσεις του τραχήλου έχουν άριστα αποτελέσματα με ελάχιστες επιπλοκές. Οι πιο συχνές επιπλοκές της θυρεοειδεκτομής είναι η συνεξαίρεση των παραθυρεοειδών αδένων και την επακόλουθη σοβαρή έλλειψη ασβεστίου και η τρώση του παλίνδρομου λαρυγγικού νεύρου που προκαλεί βράγχος φωνής και παράλυση των φωνητικών χορδών σε ακραίες περιπτώσεις. Οι επιπλοκές αυτές συνήθως αποφεύγονται όταν η επέμβαση γίνεται από έμπειρα χέρια.
Ερωτήματα και Προβληματισμοί
Όταν συστήνεται θυρεοειδεκτομή, οι ασθενείς θα πρέπει να προβάλουν αρκετές ερωτήσεις σχετικά με την εγχείρηση, όπως:
- Γιατί χρειάζομαι την επέμβαση;
- Υπάρχουν άλλοι τρόποι θεραπείας;
- Ποιος έλεγχος πρέπει να γίνει πριν το χειρουργείο;
- Πως διαλέγω χειρουργό;
- Ποιοι είναι οι κίνδυνοι της επέμβασης;
- Πόσος από τον θυρεοειδή μου θα αφαιρεθεί;
- Θα παίρνω αγωγή μετά το χειρουργείο;
- Τι πρέπει να περιμένω αν αποφασίσω την επέμβαση;
- Θα υπάρχουν περιορισμοί μετά την επέμβαση;
- Θα ζω κανονικά μετά την επέμβαση;
Η συζήτηση με τον Ενδοκρινολόγο σας, θα πρέπει να απαντήσει σε όλα αυτά τα ερωτήματα ώστε να είστε όσο το δυνατόν καλύτερα προετοιμασμένοι ενόψει της επέμβασης
