Η δυσλειτουργία των κρικοφαρυγγικών μυών, αλλιώς γνωστή ως κρικοφαρυγγική αχαλασία, περιλαμβάνει μη φυσιολογική χαλάρωση ή συντονισμό του κρικοφαρυγγικού μυός, ο οποίος αποτελεί μέρος του άνω οισοφαγικού σφιγκτήρα. Πρόκειται για μια πάθηση που μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την κατάποση.
Τι είναι η δυσλειτουργία των κρικοφαρυγγικών μυών;
Οι κρικοφαρυγγικοί μυες είναι ένα σημαντικό μέρος του άνω οισοφαγικού σφιγκτήρα, ο οποίος ελέγχει τη διέλευση της τροφής από το λαιμό στον οισοφάγο. Η δυσλειτουργία αυτού του μυός μπορεί να κάνει αδύνατη τη χαλάρωσή του κατά την κατάποση και να προκαλέσει έτσι σημαντικές δυσκολίες. Όταν οι κρικοφαρυγγικοί μύες δεν λειτουργούν σωστά συνήθως προκαλούν την αίσθηση ότι η τροφή έχει κολλήσει στον λαιμό ενώ μπορεί να προκαλέσει και σοβαρότερα προβλήματα υγεία, όπως υποσιτισμός, εισρόφηση και πνευμονία.
Τι προκαλεί την δυσλειτουργία των κρικοφαρυγγικών μυών;
Η δυσλειτουργία των κρικοφαρυγγικών μυών μπορεί να προκύψει από διάφορες αιτίες, όπως:
- Νευρολογικές διαταραχές, όπως εγκεφαλικά επεισόδια, η νόσος του Πάρκινσον ή άλλες νευρολογικές βλάβες, οι οποίες μπορεί να επηρεάσουν τα νεύρα που ελέγχουν τους κρικοφαρυγγικούς μύες.
- Ανατομικές ανωμαλίες και όγκοι, οι οποίοι μπορεί να ασκήσουν πίεση στον άνω οισοφαγικό σφιγκτήρα, διαταράσσοντας τη φυσιολογική λειτουργία του.
- Ηλικία, καθώς με την πάροδο του χρόνου οι μύες αποδυναμώνονται και κατ’ επέκταση και η λειτουργία του άνω οισοφαγικού σφιγκτήρα.
Σε πολλές περιπτώσεις, η ακριβής αιτία της δυσλειτουργίας των κρικοφαρυγγικών μυών παραμένει άγνωστη.
Τα συμπτώματα της δυσλειτουργίας των κρικοφαρυγγικών μυών;
Το πιο συνηθισμένο σύμπτωμα είναι η αίσθηση ότι η τροφή κολλάει στο λαιμό ή στο στήθος μετά την κατάποση. Άλλα συμπτώματα μπορεί να είναι:
- Απώλεια βάρους και υποσιτισμός, ως αποτέλεσμα της αδυναμίας των πασχόντων να τραφούν σωστά.
- Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση
- Βήχας ή πνιγμός κατά τη διάρκεια του φαγητού, λόγω εισρόφησης τροφής στους αεραγωγούς.
- Αλλαγές στη φωνή μετά το φαγητό.
Η διάγνωση αυτής της πάθησης περιλαμβάνει διάφορα βήματα προκειμένου να αποκλειστούν άλλες πιθανές αιτίες αλλά και να επιβεβαιωθεί η δυσλειτουργία των κρικοφαρυγγικών μυών. Η διαδικασία της διάγνωσης μπορεί να περιλαμβάνει:
- Μελέτη κατάποσης με βάριο, μια ακτινογραφική εξέταση κατά την οποία ο ασθενής καταπίνει ένα διάλυμα βαρίου που καλύπτει το λαιμό και τον οισοφάγο, προκειμένου η διαδικασία της κατάποσης να είναι ορατή στις ακτινογραφικές εικόνες.
- Μανομετρία, η οποία μετρά τις συσπάσεις τον μυών στο εσωτερικό του οισοφάγου και των σφιγκτήρων του κατά τη διάρκεια της κατάποσης.
- Ενδοσκόπηση, η οποία επιτρέπει την άμεση απεικόνιση του λαιμού και του οισοφάγου για να εντοπιστούν ενδεχόμενες ανατομικές ανωμαλίες.
- Βιντεοακτινοσκοπική Μελέτη κατάποσης (VFSS), κατά την οποία βιντεοσκοπείται με τη βοήθεια σκιαγραφικού υλικού όλα τα στάδια της κατάποσης.
Πώς αντιμετωπίζεται η δυσλειτουργία των κρικοφαρυγγικών μυών;
Η θεραπεία της δυσλειτουργίας των κρικοφαρυγγικών μυών έχει στόχο να βελτιώσει το άνοιγμα του άνω οισοφαγικού σφιγκτήρα κατά την κατάποση. Οι τρόποι αντιμετώπισης περιλαμβάνουν:
- Διαστολή του κρικοφαρυγγικού μυός με τη χρήση ενός μπαλονιού και ενός γαστροσκοπίου προκειμένου να διευκολυνθεί η διέλευση της τροφής.
- Ενέσεις βοτουλινικής τοξίνης στον κρικοφαρυγγικό μυ για την προσωρινή παράλυσή του και την υποβοήθηση της κατάποσης.
- Χειρουργική επέμβαση, σε σοβαρές περιπτώσεις. Η επέμβαση μπορεί να γίνει είτε με ενδοσκοπική μυοτομή είτε με μυοτομή κατά Heller.
- Θεραπεία κατάποσης, σε συνεργασία με λογοθεραπευτή για την εκμάθηση ασκήσεων και τεχνικών για τη βελτίωση της κατάποσης.
Εκτός όμως από τις ιατρικές θεραπείες, η αντιμετώπιση της δυσλειτουργίας των κρικοφαρυγγικών μυών μπορεί να περιλαμβάνει αλλαγές στον τρόπο ζωής και στη διατροφή όπως:
- Τροποποίηση της υφής της τροφής ώστε να γίνει ευκολότερη και ασφαλέστερη η κατάποση.
- Κατανάλωση μικρότερων μπουκιών φαγητού, καλή μάσηση και με πιο αργό ρυθμό.
- Επαρκής ενυδάτωση για να βοηθηθεί η διέλευση της τροφής μέσω του λαιμού.
Η δυσλειτουργία των κρικοφαρυγγικών μυών μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την ικανότητα ενός ατόμου να τρώει και να πίνει αποτελεσματικά. Με έναν συνδυασμό ιατρικών παρεμβάσεων και τροποποιήσεων του τρόπου ζωής, οι πάσχοντες μπορούν να διαχειριστούν αποτελεσματικά την κατάσταση και να βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής τους. Συμβουλευτείτε τους ειδικούς με την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων.
